Η ιστορία των arcades

Αχ, τα arcades… Άτιμη νοσταλγία...

Αν είστε κάποιας ηλικίας τότε σίγουρα δε μπορείτε να ξεχάσετε την 8-bit μουσικούλα, τον ήχο των κερμάτων που πέφτει στις εσοχές και τη περίεργη ατμόσφαιρα που επικρατεί σ’ένα χώρο όπου ο μοναδικός φωτισμός προέρχεται από τις CRT οθόνες. Ναι, arcades υπάρχουν ακόμη και σήμερα σε mall και σινεμά, αλλά η χρυσή εποχή τους έχει τελειώσει. Στις μέρες μας, οι περισσότεροι παίζουμε στα σπίτια μας, ή στις man-caves (playrooms ή καθιστικό). Σίγουρα, τα σημερινά videogames είναι ανώτερα όσον αφορά το τεχνικό τομέα, το βάθος και τη πλοκή που διαθέτουν, αλλά είναι αυτό το «κάτι» που σε κέρδιζε εκείνη την εποχή. Γι’αυτούς που θέλουν να ταξιδέψουν στο παρελθόν ή γι’αυτούς που θέλουν να μάθουν για τα arcades γενικότερα, θα σας περιγράψω τι συνέβη με την άνοδο και τη πτώση του arcade gaming.

H original Midway (1920’s)

Πριν δημιουργηθεί η Midway Games, Inc., υπήρχαν τα midway games. Μπασκέτες, shooting galleries, συσκευές που λέγανε τη μοίρα (όπως στη ταινία BIG) και άλλα μηχανικά θαύματα είχαν τη τιμητική τους στα κέντρα ψυχαγωγίας του Coney Island μέχρι και του Euclid Beach Park στο Cleveland.

Baffle Ball (1931)

Ο David Gottlieb δεν είχε τη παραμικρή ιδέα ότι φτιάχνοντας το Baffle Ball θα δημιουργούσε μια ολόκληρη βιομηχανία. Αυτό το παιχνίδι ήταν εντελώς μηχανικό και ήταν τόσο καλό και πετυχημένο που ο Gottlieb άρχισε τη μαζική παραγωγή τέτοιων μηχανημάτων-εννοείται ότι υπήρξαν και μιμητές με μηνύσεις και ιστορίες για αγρίους. 

O Hochberg και το Cavalier (1961)

Ο προπάππους της videogaming βιομηχανίας Joel Hochberg, ξεκίνησε τη καριέρα του σαν επισκευαστής ηλεκτρονικών. Το 1961 προσλήφθηκε από τη New Plan Realty, η οποία έχτιζε το Cavalier, ένα τεράστιο εστιατόριο 2.500 τ.μ με arcades, το πρώτο στο είδος του!

Η γέννηση των coin-up (1972)

Το πρώτο coin-operated video game δημιουργήθηκε από τον Ted Dabney και τον Nolan Bushnell. Το όνομά του; Pong. Με το Pong έδωσαν στη βιομηχανία των arcades μια ώθηση που την χρειαζόταν 100% και σύντομα, μαγαζιά σαν το Cavalier άρχισαν να εμφανίζονται παντού. (Σαν τα Mikel ένα πράγμα!)

Chuck E.Cheese’s (1977)

Ο Bushnell άρχισε να συνειδητοποιεί ότι ο μοναδικός τρόπος για να πιάσει μεγαλύτερο κοινό ήταν να νομιμοποιήσει κανονικότατα την arcade βιομηχανία. Έτσι, η λύση ήρθε με το Chuck E.Cheese’s, ένα arcade/restaurant σαν το Cavalier το οποίο είχε και κάτι σαν λούνα πάρκ για τους μικρούς μας φίλους.

Space Invaders (1978)

Όταν κυκλοφόρησε το Space Invaders στην Ιαπωνία έγινε πανικός που μέχρι και παντοπωλεία αφαιρούσαν χώρο προϊόντων για να τοποθετήσουν arcade μηχανήματα. Όταν έφτασε στις Η.Π.Α το 1979 είχε την ίδια τρομερή επιτυχία! Το μέρος στο οποίο θα έβρισκες σίγουρα το Space Invaders ήταν το Chuck E.Cheese’s το οποίο έγινε τόσο διάσημο που ο Bushnell άρχισε να πουλάει franchise.

Η πτώση (1984)

Οι home entertainment κονσόλες ξεκίνησαν να μπαίνουν για τα καλά στα νοικοκυριά με αποτέλεσμα οι gamers να μην αφήνουν τους καναπέδες τους για να παίξουν τις τελευταίες κυκλοφορίες. Με αυτή τη κίνηση ήρθε και το τέλος των Chuck E.Cheese’s. Το Μάρτιο του 1984, η Pizza Time Theaters, η εταιρεία πίσω από τα Cheese’s restaurants, χρεωκόπησε.

Η ύστατη πνοή (αρχές 90’s)

Με τη κυκλοφορία των two-player fighting games όπως το Street Fighter II και το Mortal Kombat, τα arcades ξεκίνησαν να παίρνουν πάλι τα πάνω τους. Αλλά με τη κυκλοφορία των 16-bit κονσολών το 1994, όποιες ελπίδες αναβίωσης υπήρχαν, σβήστηκαν οριστικά. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες τα περισσότερα μαγαζιά με arcades έκλεισαν. Ειδικά εδώ στην Ελλάδα, που είχαμε την γελοία ιστορία με τα «φρουτάκια» που είχα αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο, αρκετός κόσμος έβαλε λουκέτο και έπαθε ζημιά. Πλέον τα arcades είναι παρελθόν και μπορείτε να τα βρείτε όπως ανέφερα και στην αρχή, σε mall, πανηγύρια ή στη συλλογή κάποιου συλλέκτη.

Αν θέλετε να παίξετε arcades στο σπίτι σας, έχετε το νου σας στα λεγόμενα του Omnibot. 
Θα επιστρέψει με λύση σύντομα στις οθόνες σας!