Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Made in Greece


Το τελευταίο καιρό, οι φωνές που ζητούν “greek content” στα videogames έχουν πέσει αρκετά. Κι όταν λέω ελληνικό περιεχόμενο, εννοώ υπότιτλους, σπικάζ ή ακόμα και ένα μεταφρασμένο manual. Η αλήθεια είναι ότι οι εγχώριες εταιρείες κινούνταν αρκετά προς αυτή τη κατεύθυνση και οι καταναλωτές τις ανταμείβανε. Τι θα γινόταν όμως αν η φράση “greek content” αποκτούσε κυριολεκτική σημασία; Αν δηλαδή τα games απεικόνιζαν την ελληνική πραγματικότητα και κατασκεύαζονταν εξ ολοκλήρου από Έλληνες δημιουργούς;
 Οπότε ας γράψω κάτι διαφορετικό για να κλείσει όμορφα η χρονιά… Ιδού οι συνέπειες σε retro games και μη.

1) Το Getaway: Black Monday θα είχε άλλο τίτλο, πολύ απλά γιατί τη Δευτέρα θα λείπαμε για να πάμε τριήμερο.

2) Στη σειρά Sims, οι ήρωες θα ζούσαν στο σπίτι των γονιών τους μέχρι τα 40 τους.

3) Στα games με θέμα τους Ολυμπιακούς αγώνες στοιχείο εξέλιξης θα ήταν το doping control.

4) Οι ήρωες των Call of Duty, Medal of Honor και Battlefield θα κοιμούνταν στη σκοπιά.

5) Στο Need for Speed οι αστυνομικοί θα είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν από το να κυνηγούν εσάς.

6) Στο SingStar θα παίρναμε άριστα αν πετυχαίναμε ότι μας έλεγε ο Ρουβάς, η Βανδή ή οποιοσδήποτε άλλος από τις καρέκλες του The Voice και του Rising Star.

7) To νέο Homefront θα διαδραματίζεται στα Εξάρχεια και σε κάθε sequel θα αποκτάτε (μέσω μιας νέας Frostbite engine) τη δυνατότητα να καταστρέφετε ακόμα περισσότερα πράγματα στο περιβάλλον του τίτλου (βιτρίνες, αυτοκίνητα, μνημεία κ.ά).

8) Οι πίστες του SSX ποτέ δε θα είχαν αρκετό χιόνι.

9) Στα mini-games του Ghost Recon οι φαντάροι θα έπαιζαν τάβλι στο ΚΨΜ.

10) Τα WWE 2K αλλάζουν σε ZMAK 2K καθώς θα πρωταγωνιστούν παλαιστές του ΖΜΑΚ.

11) Στη σειρά Crash Bandicoot θα συλλέγατε αποκλειστικά σουβλάκια.

12) Στο GTA θα μαζεύαμε σίγουρα άφθονες κλήσεις.

13) Στα ποδοσφαιρικά games οι αγώνες θα διακόπτονταν λόγω επεισοδίων.

14) Όταν με το καλό βγει επιτέλους κάποιο νέο Burnout, όταν θα τρακάρεις αντίπαλο, θα βγει αμέσως για τσαμπουκά. Εσύ θα του ζητήσεις να κάνει δήλωση.

15) Η αντίστροφη μέτρηση δε θα είχε κανένα απολύτως νόημα. Είτε επειδή κάποιος θα αργούσε, είτε επειδή το ρολόι δε θα δούλευε καν.


Καλές γιορτές και καλή χρονιά σε όλους!

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

«Συλλεκτικά» και υπέρ-τιμολόγηση


Το κατάστημα ELX στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια ήταν όλα τα λεφτά. Θυμάμαι αγόρασα από εκεί games για PlayStation με 4€ (αρκετά σφραγισμένα) καθώς και αρκετά σπάνια games για PlayStation 2 και άλλες retro κονσόλες με τιμές 4-5€. Είχε αρκετή ποικιλία και έφερνε συνεχώς τίτλους και πάνω απ’ όλα, το παλικάρι που το διεύθυνε ήταν μακράν ένας από τους καλύτερους πωλητές που είχα γνωρίσει ever. Δυστυχώς το κατάστημα έχει κλείσει εδώ και περίπου 7-8 χρόνια λόγω των επεισοδίων στο κέντρο και πρόσφατα που είχα μια συζήτηση με άλλα robot-άκια που ασχολούνται με συλλογή videogames το θυμήθηκα. Άτιμη νοσταλγία.

Το Software Center στην Χαλκοκονδύλη, πλησίον της πλατείας Ομονοίας, είχε πάρα πολλούς παλαιούς τίτλους, αλλά το τελευταίο χρόνο έχει πέσει αρκετά καθώς δε διαθέτει πλέον ποικιλία τίτλων. Γενικά αρκετά καταστήματα μετά τα capital controls χάσανε. Το Easy Buy World για παράδειγμα, είχε τεράστια ποικιλία ειδικά στο κομμάτι του gaming.
Πέρα από εταιρείες κολοσσούς όπως τα Media Markt και τα Public, υπάρχουν καταστήματα που πέρα από τα σύγχρονα videogames διαθέτουν αυτά που λέμε «συλλεκτικά». Τι εννοώ; Games παλιά για κονσόλες όπως το Atari, Game Boy κτλ. Το θέμα είναι ότι κάποια πράγματα καλό είναι να ξεκαθαριστούν, τουλάχιστον από εμένα. Όσοι θέλετε μπορείτε να πείτε την άποψή σας, είναι καλοδεχούμενη.
Το Console Club θυμάμαι ήταν ο κυρίαρχος όσον αφορά το κομμάτι της πειρατείας στα 90’s και early 2000s. Πήγαινε κάθε πιτσιρίκι στο κατάστημα της γειτονιάς του και του έλεγαν (θυμάμαι χαρακτηριστικά εμένα στο Χαλάνδρι) φέρε μου 1 original game και πάρε 2 κόπιες. Σαν bots που δε διαθέταμε χρήματα, αρκετά από εμάς πέφταμε στη παγίδα και δίναμε τα games μας για 2 κόπιες. Το αποτέλεσμα; Ξεμέναμε με κάτι cd τα οποία δεν λειτουργούσαν πάντα και αυτoί άρχιζαν το στοκάρισμα original τίτλων. Οκ, θα μου πείτε, ποιο το πρόβλημά σου;
Η συγκεκριμένη αλυσίδα πλέον προμοτάρει ότι ειδικεύεται στα retro games και ότι διαθέτει τεράστια ποικιλία τίτλων και περιφερειακών. Πράγματι, είναι αλήθεια. Διαθέτει τεράστια ποικιλία όπως και το Game explorers. To θέμα όμως είναι ότι δε ξέρει να ξεχωρίζει κάτι αρκετά σημαντικό. Άλλο πράγμα το used και άλλο το sealed. Τι εννοώ; Τα σφραγισμένα videogames θεωρούνται ακριβότερα από τα used και είναι λογικό, δε θέλει και ερώτημα άλλωστε. Το ίδιο ισχύει και για τα περιφερειακά. Άρα, πώς γίνεται να πουλάς ένα videogame χωρίς manual, original θήκη και μόνο το cd στα 15€; H απάντηση που έλαβα από πωλητή: είναι συλλεκτικό. Εγώ 2 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του TimeSplitters 2, το αγόρασα από κάδο στο Carrefour μόλις 10€ και από τότε το έβλεπα σε καταστήματα με used games μέχρι 5€ πλήρες! WTF? Ακόμα και σήμερα μπορείτε να το βρείτε σε videoclub το πολύ μέχρι 5€. Αφού άνοιξα διάλογο, καταλήξαμε στο ότι έχει και ένα νοίκι που πρέπει να δίνει. Άρα οκ, @@ συλλεκτικό. Συλλεκτικό κυρίες και κύριοι, είναι ένα videogame εποχής, σφραγισμένο ή κατ’εμέ, σε άριστη κατάσταση, πλήρες, που δεν το βρίσκεις παρά μόνο στο εξωτερικό και ΑΝ! Επίσης δε θεωρείται συλλεκτικό ένα promo game με την ένδειξη “Promo- Not for resale” γιατί πέρα από το γεγονός ότι δεν είναι συλλεκτικό, είναι παράνομη και η μεταπώλησή του. Αλλά όπως γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, στην Ελλάδα δε λειτουργεί τίποτα. Επιπλέον, πως γίνεται να πωλείται used controller Mega Drive σε σκονισμένο κάδο με καλώδια να προεξέχουν στα 30€; Μάλλον είναι κι αυτό συλλεκτικό. Από ebay μπορείς να πάρεις new με τα μεταφορικά δωρεάν σε χαμηλότερη τιμή. Πραγματικά, θα μπορούσα να γράψω ολόκληρη έκθεση.
Η εν λόγω αλυσίδα καθώς και άλλες σαν αυτή δεν είναι κι από τις πιο σοβαρές.

Ένα άλλο κατάστημα με retro υλικό που είναι πασίγνωστο για τις εξωφρενικές του τιμές είναι το Game Explorers. Για παράδειγμα, την απλή έκδοση του Megaman X3 για PS1 μεταχειρισμένο το έχουν 103€ ενώ στο eBay μπορείς να το βρεις και 25$ (χονδρικά, 20€) oλοκαίνουριο (sealed).
Χωρίς να θέλω να σνομπάρω την "στήριξη" της ελληνικής αγοράς, από την στιγμή που έχουν τον αέρα του τύπου "είναι παλιό, άρα και σπάνιο, οπότε ας το χτυπήσω στην τιμή μπας και ψαρώσει κάποιος άσχετος", μην περιμένουν να δουν προκοπή.


Πραγματικά όμως, αν ξέρεις να ψάξεις εξωτερικό για να ψωνίσεις retro μπορεί να βρεις τρελές ευκαιρίες και παραδείγματα όπως το παραπάνω με το Megaman, αν δεν σε κάνουν να προβληματιστείς αρκετά για το τι και από που το αγοράζεις, οπωσδήποτε σε στρέφουν σε λύσεις τύπου ebay.
Στο Game Explorers υπάρχουν και περίεργα περιστατικά.  Προσωπικά...  ρώτησα για 5 παιχνίδια που με ενδιέφεραν και μου απάντησε αρνητικά σε όλα με τη δικαιολογία ότι πουλήθηκαν μόλις πριν λίγο. Βρείτε μου ποιος καμμένος αποφάσισε να αγοράσει στις 20/3 Σάββατο 12 το μεσημέρι το Viewtiful Joe 2 για PlayStation 2. A, ναι, ο φανταστικός σας φίλος, ο Φούσκας, ξέρετε, αυτός που είναι από τη φαντασία σας! Και το παράδοξο της ιστορίας είναι πως ακόμη τα πουλάει τα συγκεκριμένα παιχνίδια στο ηλεκτρονικό του κατάστημα ή στο emarket χωρίς να τα έχει. Κάνεις μία καταγγελία στην προστασία καταναλωτών μετά από αυτό ή όχι;

Όσον αφορά τις αγγελίες, εκεί τα πράγματα έχουν ξεφύγει αρκετά. Σπασμένα κομμάτια με τιμές σχεδόν όσο έχουν τα καινούργια (!), συνεννόηση μηδέν και άλλα πολλά, πρωταγωνιστούν. Βέβαια, εκεί δικαίωμα του καθένα είναι να πουλάει ότι θέλει όσο θέλει, αλλά μη περιμένουν και ανταπόκριση από κάποιον που ξέρει τι θέλει και τι παίζει γενικά.

Η διαφορά μεταξύ αγγελίας και καταστήματος είναι κατανοητή από οποιονδήποτε νοήμων άνθρωπο, δε χρειάζεται ανάλυση.



Εγώ είμαι αρκετά ευχαριστημένος όσον αφορά τις αγορές μου από τα Public, ειδικά στο τομέα των used games, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι σας παροτρύνω σώνει και ντε να ψωνίσετε από εκεί καθώς από retro υπάρχουν μόνο PS2, PSP καθώς και DS games.

Γι’αυτό θα πω και θα το ξαναπώ: Remember remember the 5th of November, βασικά το quote του Νοέμβρη: Έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και choose wisely!

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Disruptor


Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε με το που θα το αντικρύσετε είναι αυτό:
Doom clone. Υπάρχουν αρκετά εκεί έξω. Μερικά είναι καλά, άλλα απαράδεκτα και υπάρχει και το Disruptor.


To πρώτο videogame της Insomniac Games –δημιουργό των εκπληκτικών σειρών Spyro the Dragon, Ratchet & Clank και Resistance- είχε ξεκινήσει αρχικά η ανάπτυξή του για το 3DO. Αλλά... Sony, PlayStation και για χαραντάν 3DO.


Για να είμαι ειλικρινής, το Disruptor με κέρδισε με από τη πρώτη ματιά. Ωραία γραφικά (για την εποχή του), γρήγοροι ρυθμοί, ωραίο soundtrack και ένα νέο στοιχείο όσον αφορά το gameplay: τα psionics. Βασικά, μετά από μερικά stages, ο πρωταγωνιστής μας αποκτά μια καινούρια psychic power η οποία χρησιμεύει για την εξόντωση των εχθρών. Δεν είναι κάτι τρομερό, αλλά προσθέτει κάτι παραπάνω στο τρόπο με τον οποίο εξοντώνετε τους αντιπάλους σας, σαν extra όπλο ή dual wield δυνατότητα που έχει κι αυτή ανάγκη από ammo.


O τίτλος δε στοχεύει στη πρωτοτυπία και χαρίζει απλόχερα αυτό που λέμε «καθαρή και αγνή διασκέδαση». Όλα τα πλήκτρα του controller χρησιμεύουν εδώ και όλα λειτουργούν ακριβώς όπως θα ‘πρεπε. Εύκολος και άμεσος χειρισμός, τέλος!


Ένα θεματάκι που έχει είναι απλά η δυσκολία του. Τι εννοώ; Ότι ακόμα και στο hard, δε θα δυσκολευτείτε. Ειδικά οι αρχάριοι του είδους θα τα βγάλουν πέρα αρκετά εύκολα.
Αυτό όμως που αρχικά με ξένισε ήταν τα cut-scenes τα οποία είναι με πραγματικούς ηθοποιούς. Είναι γελοίο το acting αλλά σας δίνει στοιχεία για τις αποστολές σας καθώς και για το πρωταγωνιστή μας.


Στη τελική, το Disruptor είναι ένας πολύ αξιόλογος τίτλος για να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας (ειδικά στο PSP, ξέρετε εσείς οι hackers…)

To Disruptor αναπτύχθηκε από την Insomniac Games και κυκλοφόρησε από την Universal Interactive Studios το Δεκέμβριο του 1996 αποκλειστικά για το PlayStation.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

RoboCop Versus The Terminator


Πρέπει να αγαπάτε τα games των early ’90’s. Ήταν το ιστορικό επίκεντρο της διαμάχης για τη βία στα videogames (ξέρετε, fatality κτλ.) Και είναι περίεργο ότι το Videogame Ratings Council (V.R.C.) της ίδιας της Sega, ενέκρινε το RoboCop Versus the Terminator, το τίτλο που ήταν σύμφωνα με την EGM το “Bloodiest Game of 1993” σαν MA-13! Ω ναι! Το να λιώνουν άνθρωποι από τα πυρά του RoboCop δεν νομίζω να το αντιλαμβάνονται τα 8χρονα παιδάκια...
Εντάξει, δε παραπονιέμαι. Όταν ήμουν κι εγώ ανήλικο bot μπορούσα να καταλάβω τι ήθελε να κάνει η Virgin, να μας χαρίσει απλόχερα διασκέδαση που ταίριαζε με το ύφος της εποχής! Ότι όλοι οι πιτσιρικάδες ξέρανε τον RoboCop ή τον Terminator σημαίνει ότι είχαν δει τις ομώνυμες ταινίες. Άρα για να τις είδανε, άντεξαν τη βία που διέθεταν αυτές (ειδικά στη περίπτωση του Mr. Robo). Το videogame θα τα πειράξει που είναι ακόμα πιο ψεύτικο; Στη τελική, εγώ το βρήκα υπερδιασκεδαστικό με την απίστευτη βία και τις απανωτές εκρήξεις αίματος.

 Οπότε, ναι, το game έχει αίμα.
 Και του ταιριάζει;
 Απόλυτα!

Ουσιαστικά το moto του τίτλου έχει ως εξής:

Serve the public trust. Protect the innocent. Kill everything that moves.

To RoboCop Versus the Terminator βασίζεται στο ομώνυμο comic του πασίγνωστου Frank Miller. Ελέγχετε τον Officer Murphy (a.k.a  RoboCop) και έχετε στη διάθεση σας 10 επίπεδα με τη δυνατότητα να εξολοθρεύσετε με μια ποικιλία όπλων σχεδόν τα πάντα! Και εσείς όμως θα πεθάνετε αρκετά συχνά... 

Το RvT είναι ένα side-scrolling platformer αλλά δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο shooting στοιχείο. Προχωράτε,πυροβολάτε, σκαρφαλώνετε, πυροβολάτε, πηδάτε, πυροβολάτε, σκύβετε, πυροβολάτε, πυροβολάτε διαγώνια, ΠΥΡΟΒΟΛΑΤΕ! Γενικά, τα game mechanics είναι απλά και αυτό το στοιχείο είναι που κάνει το τίτλο διασκεδαστικό.

Ο RoboCop ανταποκρίνεται άμεσα στο χειρισμό σας. Κινείστε με το σταυρό κατεύθυνσης και μπορείτε να πηδήξετε, να αλλάξετε όπλο και να πυροβολήσετε με τα 3 action buttons του controller σας. Ενώ στις ταινίες ο Robo φαίνεται και είναι δυσκίνητος, εδώ είναι μια χαρά. Σκαρφαλώνει πάρα πολύ γρήγορα σκάλες και τα άλματά του είναι ικανοποιητικά. Μπορεί να σας ξενίσει αυτό το ακροβατικό του ταλέντο, αλλά η ομάδα ανάπτυξης πήρε τη σωστή απόφαση για να ταιριάξει το gameplay με το ύφος του τίτλου. Η στόχευση είναι αρκετά εύκολη και με μερικά όπλα μπορείτε να προκαλέσετε μαζικά kills.

Οι εχθροί σας ποικίλλουν αρκετά. Από κακόμοιρους κακοποιούς που λιώνουν από τα πυρά σας θα αντιμετωπίσετε και standard T-800 Terminator, τους πιο σκληρούς red Terminators, terminator σκυλιά, terminator tanks, terminator spider-πράγματα και γενικά διάφορα terminator-ικά.



Τα 10 stages χωρίζονται σε δυο χρονικές περιόδους, το παρόν του RoboCop και το κοντινό War of the Machines-μέλλον. Θα διασχίσετε διάφορα σοκάκια του Detroit, βιομηχανικά συγκροτήματα, τα κεντρικά της OCP, υπόγεια τούνελ καθώς και το κεντρικό αρχηγείο του SkyNet. Επιπλέον, υπάρχουν σημεία semi-destructible όπου μπορείτε να πυροβολήσετε τζάμια και φώτα αλλά και environmental κίνδυνοι όπως λάβα ή οξύ.

Κάθε stage έχει διαφορετικό “Prime Directive,” τα οποία μπορεί να είναι αποστολές του τύπου σπάστε όλες τις security cameras ή σώστε τους ομήρους. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ακόμη κι αν δεν τις ολοκληρώσετε, μπορείτε να τελειώσετε το stage! Μάλλον πρόκειται για suggestions, δηλαδή αν θέλετε κάντε και τούτο, κάντε και κείνο. Βέβαια σε ένα stage θυμάμαι ότι έγραφε χαρακτηριστικά stay alive, αυτό που κάνετε δηλαδή όλη την ώρα.

Στο δρόμο σας θα συναντήσετε διάφορα power-ups όπως extra energy, invincibility shields, extra lives και διάφορα όπλα το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά. Μπορείτε να κουβαλάτε πάνω σας μόνο 2 κάθε φορά αλλά αν πεθάνετε, το συγκεκριμένο όπλο που είχατε equipped το χάνετε.

  Omni-tip: μπορείτε γρήγορα να αλλάξετε το όπλο σας κατά τη διάρκεια του θανάτου οπότε μπορεί και να σταθείτε τυχεροί.
 Προς το τέλος, ο τίτλος αρχίζει και γίνεται ζόρικος και αν χάσετε κάποιο καλό όπλο πιθανόν να μη τα καταφέρετε κατά ένα ποσοστό 90%.

Τα γραφικά του τίτλου είναι εξαιρετικά. Τα sprites που αποτελούν τους χαρακτήρες είναι μεγαλύτερα από αυτά που έχετε συναντήσει στο  παρελθόν και όπως άλλα games της Virgin (Cool Spot και Aladdin) το RvT έχει χαρακτήρες με λεπτομέρειες και όμορφο animation. O RoboCop και οι T-800 Terminators είναι απλά εκπληκτικοί και τα death animations είναι πραγματικά τέλεια. Υπερβολικά μεν, τέλεια δε. Τα επίπεδα είναι σκοτεινά αλλά για την 16-bit era είναι κομπλέ.



Ο ήχος δένει αρμονικά με το σύνολο. Η digitized φωνή του Murphy την ώρα που αρπάζει ένα όπλο και λέει "Excellent", οι ήχοι του ED-209, οι εκρήξεις και η BGM που παίζει στο background είναι ότι πρέπει και ταιριάζουν γάντι με το όλο concept.

Στα μείον του τίτλου είναι το γεγονός ότι ο RoboCop μπορεί να πεθάνει απλά από άγγιγμα. Υπάρχει health bar αλλά αν σας αγγίξει εχθρός αυτή φεύγει στο άψε σβήσε. Τραγικό για ένα cyborg να πεθαίνει αγγίζοντας απλά έναν κακοποιό. Και δυστυχώς δε μπορείτε να τους απωθήσετε με κάποια γροθιά καθώς ο Robo απλά σηκώνει τη γροθιά του απέναντί τους και κάποια στιγμή αν δεν έχετε πεθάνει εσείς, πεθαίνει ο αντίπαλος! Περίεργο. Τώρα που είπα αυτό, μη ξεχάσω να αναφέρω ότι σχεδόν όλοι οι εχθροί -με εξαίρεση τα bosses- στέκονται ακίνητοι σαν στόχοι για να τους αποτελειώσετε. Περίεργο και αυτό. Τα bosses έχουν συγκεκριμένη πατέντα εξόντωσης που δε θα σας δυσκολέψουν πολύ αλλά προς το τέλος η δυσκολία ανεβαίνει κατακόρυφα και είστε σε φάση, "WTF, τι έγινε ρε παιδιά;"


Παρόλα αυτά, το RoboCop Versus the Terminator είναι ένας πολύ αξιόλογος τίτλος και θα μπορούσα να πω ο καλύτερος τίτλος RoboCop ever! Οι fans των action games καθώς και fans των 2 franchises θα το απολαύσουν. Διάρκεια πάνω κάτω είναι γύρω στα 60-90 λεπτά αλλά για την εποχή του αυτό δεν ήταν θέμα καθώς υπήρχε το replayability, ξέρετε, αυτό που παίζεις ένα game χωρίς achievements και trophies και διασκεδάζεις, ξέρετε μωρέ, αυτό που στερούνται οι τίτλοι του σήμερα...



Η έκδοση του Mega Drive/Genesis (η οποία ήταν και το original concept) αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από την Virgin Games USA το 1994 εκμεταλλευόμενη τη χρήση της Mega Drive/Genesis engine του David Perry. 

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

BLOOD


Το BLOOD είναι ένα first-person shooter game το οποίο εξιστορεί τις περιπέτειες του Caleb, ενός αθάνατου gunslinger ο οποίος θέλει να εκδικηθεί τον σκοτεινό θεό Tchernobog

Με το που ξεκινήσετε το τίτλο θα καταλάβετε αμέσως τι το περιτριγυρίζει. Αποκρυφισμός, τρόμος, ωμή βία και όπως είναι λογικό κι από το όνομα του τίτλου, αρκετό αίμα! Με διάφορα απλά έως περίεργα όπλα στη διάθεσή σας θα κατατροπώσετε αρκετούς εχθρούς και bosses και θα ζήσετε μια αξέχαστη DOS εμπειρία.


Ο Caleb ήταν κάποτε διοικητής της Cabal, μιας αίρεσης η οποία λάτρευε τον ξεχασμένο θεό Tchernobog . Παρόλο που το backstory δεν υπήρχε ουσιαστικά πουθενά κατά τη διάρκεια του gameplay, στο site της Monolith και ένα readme text document παρουσίαζαν τα γεγονότα της καριέρας του Caleb! Και μετά γκρινιάζετε για DLC! Με τα πολλά, ο πρωταγωνιστής μας κατάλαβε ότι η καριέρα του έφτασε στο τέλος της και συνειδητοποίησε ότι πρέπει να εξοντώσει τον αφέντη του.


Στο single player mode, ελέγχετε τον Caleb και κινείστε σε διάφορα levels με τη μορφή επεισοδίων (5 στο σύνολο) ψάχνοντας την έξοδο μέχρι να φτάσετε στο boss level όπου αντιμετωπίζετε κάποιο απόκοσμο και μεγαλόσωμο πλάσμα. Tα επεισόδια τυπικά ακολουθούν το storyline αλλά έχετε την επιλογή να ξεκινήσετε όποιο θέλετε. 

Το gameplay του Blood είναι παρόμοιο με άλλων κλασσικών FPS games όπως το Doom. Σκοπός σας είναι να ενεργοποιήσετε διάφορους διακόπτες και να βρείτε κλειδιά για να προοδεύσετε στα levels. Σε μερικά μπορεί να σας πάρει παραπάνω χρόνο καθώς μπορεί να χρειαστεί να ψάξετε για έξι διαφορετικά κλειδιά αλλά και να χρησιμοποιήσετε teleporters, να αποφύγετε παγίδες όπως εκρηκτικά βαρέλια, lava pits, puzzles καθώς και κλειδωμένες πόρτες.

Ένα στοιχείο που το έκανε να ξεχωρίσει από το σωρό των FPS της εποχής ήταν η χρήση alternate/secondary attack για τα όπλα του καθώς και η ανακάλυψη κρυφών σημείων τα οποία σας έδιναν αρκετά rewards.


Πέρα από τα όπλα θα βρείτε artifacts και bonus items. Το οπλοστάσιό σας περιλαμβάνει flare gun, sawed-off shotgun, Tommy gun, napalm launcher, δυναμίτη, shock rifle (βασισμένο στο όνομα του εφευρέτη Nikola Tesla) καθώς και διάφορα dark magic artifacts, όπως μια κούκλα Voodoo και ένα πραγματικό σπρέι aerosol το οποίο μπορείτε να εκμεταλλευτείτε σαν flamethrower. Υπάρχει κι ένα power-up γνωστό ως Guns Akimbo, το οποίο σας επιτρέπει να κάνετε dual wield διάφορα όπλα για extra απόλαυση.


Ο τίτλος διαθέτει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία εχθρών. Από ανθρώπους της φατρίας Cabal μέχρι τέρατα που υπηρετούν τον Tchernobog. Οι πιο συχνοί εχθροί που θα αντιμετωπίσετε βέβαια είναι διάφορα zombies και νεκροζώντανοι παχουλοί χασάπηδες καθώς και αιρετικοί που είναι εξοπλισμένοι με Tommy guns και δυναμίτη. Υπάρχουν και πιο δύσκολοι εχθροί όπως hellhounds, gargoyles, τεράστιες αράχνες και αρκετά σκληρόπετσα sub-bosses. Υπάρχει και ένα κομμάτι εχθρών που ενώ δεν αποτελούν σοβαρή απειλή (αρουραίοι, νυχτερίδες, χέλια και δαιμονισμένα χέρια) μπορεί να σας προκαλέσουν ζημιά όταν έρχονται μαζεμένα!

Υπάρχουν και multiplayer modes όπως deathmatch (εδώ θα το βρείτε σαν Bloodbath) και co-op. Τα Bloodbath matches πραγματοποιούνται σε ειδικούς χάρτες με τις επιλογές frag limit ή time limit να δίνουν το παρόν για τη λήξη κάθε μάχης. Επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα να διαλέξετε που θέλετε να γίνονται τα respawn των όπλων καθώς και των power-ups.


Τα γραφικά είναι αρκετά καλά (για την εποχή τους) και θυμίζουν πολύ αυτά του Duke Nukem 3D αλλά σε πιο σκοτεινό μοτίβο. Η δράση είναι γρήγορη, ο ήχος και το soundtrack κάνουν αρκετά καλά τη δουλειά τους και ο χειρισμός είναι ο κλασσικός FPS-control που γνωρίζουμε όλοι. 

Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια κλασσική DOS εμπειρία η οποία δεν απογοητεύει. Οι παλιοί σίγουρα θα το δοκιμάσουν, οι νέοι σίγουρα όχι λόγω των ξεπερασμένων πια γραφικών.


Το Blood αναπτύχθηκε από τη Monolith Productions και κυκλοφόρησε από τη GT Interactive Software για PC. Η shareware version κυκλοφόρησε στις 5 Μαρτίου 1997 ενώ η full version 31 Μαΐου στην Αμερική και 20 Ιουνίου στην Ευρώπη την ίδια χρονιά.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Multiplayer FPS Tips!


Μπορεί να είστε παικτούρα στα single player FPS με το ένα χέρι κολλημένο πίσω στη πλάτη την ώρα που φτιάχνετε μια pizza Gustosa με τα πόδια σας, αλλά στο multiplayer κομμάτι αυτών των games χρειάζεται μια τελείως διαφορετική αντιμετώπιση. Ο λόγος; Οι άνθρωποι με τους οποίους παίζετε είναι απρόβλεπτοι και κάνουν ώρες ώρες πράγματα που δεν είχατε καν ιδέα ότι μπορεί να κάνουν (πέρα από το f@&$!^# camping…).

Στο single-player game του Halo για παράδειγμα , μπορείτε να βασιστείτε στο γεγονός ότι τα Grunts είναι χαζά και τρέχουν μακριά μόλις σας εντοπίσουν σαν φοβισμένα κοριτσάκια. Οι Elites και οι Brutes ορμάνε σαν ταύροι καταπάνω σας ενώ τους σημαδεύετε με rocket launcher ανάμεσα στα μάτια τους.
 Γενικά, όλοι οι εχθροί έχουν μια συγκεκριμένη συμπεριφορά.
 Ο μέσος gamer αντίπαλός σας όμως, όχι.




Θα συνειδητοποιήσετε αμέσως ότι όσο καλοί κι αν είστε στα single player δε παίζει κανένα απολύτως ρόλο στο multiplayer κομμάτι του game που ασχολείστε. Η πραγματικότητα είναι ότι αν είστε καλός στο multiplayer, αυτό θα σας φανεί χρήσιμο στο single player.

Να θυμάστε ότι ο κόσμος γενικά είναι περίεργος, και αρκετά θέματα που μπορεί να έχουν μπορεί και να τους βγουν σε όφελος στα multiplayer deathmatches.


Γι’αυτό αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες συμβουλές οι οποίες αποκτήθηκαν μετά από πολλά αποτυχημένα gaming sessions καθώς και ατελείωτα βρισίδια -στη ρομποτική ισχύει η ίδια λέξη για τη βωμολοχία, δηλαδή το να χρησιμοποιείς υβριστικό λεξιλόγιο (τρέμε Μπαμπινιώτη)- οι οποίες πιστεύω πως θα σας βοηθήσουν.



1-Τρέξτε και πηδήξτε!
Παρακαλώ πολύ, ΤΡΕΧΑΤΕ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ! Δεν είστε noob-άς να περιμένετε για να σημαδέψετε κάποιον. Όλα γίνονται on the go!

2-Γνωρίστε τα levels
Σε games όπως τα Counterstrike και Call of Duty, αν γνωρίζετε τα multiplayer levels μέσα έξω θα είστε ένα βήμα πιο μπροστά από τους άλλους. Γνωρίστε τα και εξερευνήστε τα!



3-Γίνετε δημιουργικοί με οχήματα
Οι νέοι στο χώρο νομίζουν ότι επειδή κάτι είναι μεγάλο και δυνατό, πάντα κερδίζει. Όχι. Μερικά παραδείγματα: Goliath VS David, Kramer VS Kramer, Freddy VS Jason, Alien VS Predator, Superman VS Batman. Ένα μεγάλο όχημα συνήθως προκαλεί ένα μεγάλο «Boom!» εις βάρος σας. Ένα kill είναι ένα kill (καλά τι είπα το ποιητικό bot;) είτε πυροβολείτε, είτε πατάτε τον αντίπαλο με κάποιο όχημα. Πάρτε ένα μηχανάκι, τζιπάκι ή κάτι άλλο και ορμήξτε τους!

4-Teamwork
Αν παίζετε σε ομαδικό deathmatch και ο καθένας κάνει ότι θέλει, η αντίπαλη ομάδα αν είναι οργανωμένη σας έφαγε στο άψε-σβήσε. Ειδικά σε capture the flag θέλει συχνή επικοινωνία με τους fellow gamers σας.


5-Νιώστε τους ήχους στο πετσί σαςΟι εχθροί σε όλα τα FPS σχεδόν γουστάρουν grenades όπως η γνωστή πορνοστάρ Lisa Ann που γουστάρει... mini bikini. Ατυχές παράδειγμα; Τελοσπάντων. Το θέμα είναι ότι σε όλους αρέσει να πετάνε αρκετές grenades. Ακούστε που σκάνε και τρέξτε μακριά τους. Προσπαθήστε να διακρίνετε τον ήχο των όπλων έτσι ώστε αν πέσετε head to head με αυτόν που το κουβαλάει να του πείτε: «Say hello to my little friend» και στη συνέχεια να του ρίξετε ότι έχετε και δεν έχετε πάνω του. 

6-Επιλέξτε τα όπλα σας με βάση το τρόπο που παίζετε
Στα μοντέρνα FPS έχετε συνήθως δυο όπλα στη κατοχή σας άρα, όπως καταλαβαίνετε, χρειάζεται να ξέρετε πότε έχετε ανάγκη ένα submachine gun και πότε ένα sniper για να κερδίσετε το match. Μην επιλέξετε απλά ένα rocket launcher μόνο και μόνο επειδή είστε λάτρης του «Βoom!» που ανέφερα και πιο πάνω.


7-Σημαδέψτε το κεφάλι
Τα headshots μετράνε πολύ παραπάνω απ’ότι τα body shots και με μερικές καλοζυγισμένες βολές θα «καθαρίσετε» περισσότερο κόσμο πολύ πιο σύντομα.

8-Χρησιμοποιήστε την απόσταση
Zoom in σε εχθρούς με άλλα λόγια πριν φτάσουν καλά καλά προς το μέρος σας. Αν πάτε μόνος σε σημείο που επικρατεί πολυκοσμία από αντιπάλους είναι απλά αυτοκτονία.


9-Grenada!
Παραπάνω ανέφερα τις χειροβομβίδες. Βασικό κλειδί για επιτυχία καθώς με μια καλή ρίψη μπορείτε να «φάτε» αρκετούς ή και να τους βγάλετε από τη κρυψώνα τους. 

10-A.Μ.Κ.Σ.Τ.Ο.!
Δηλαδή: Ακούστε Με Και Σκοτώστε Τους Όλους! Αν ακολουθήσετε τις συμβουλές μου και αρχίσετε να τις εφαρμόζετε σιγά σιγά με το τρόπο που παίζετε, θα δείτε διαφορά και θα λέτε: «Βρε το ρομποτάκι, δίκιο είχε».




Have fun!

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

G-Darius


Το G-Darius, ένα old-school 2D shoot ‘em up, με είχε κερδίσει από τη πρώτη ματιά όταν το έπαιξα σ’ένα demo του PlayStation Magazine.


Το σενάριό του αφορά μια συμπλοκή των humanoids της Amnelia με τα cyborg/chimera biovessels γνωστά ως Thiima. Οι Thiima είχαν πλησιάσει τους humanoids για να τους βοηθήσουν σ’ένα πόλεμο με το κόσμο του Blazar τον οποίο και κατέστρεψαν με τη χρήση του όπλου Α.Ν.(All-Nothing). Αργότερα, για να προστατέψουν την ύπαρξή τους, οι Thiima όρμησαν στην Amnelia. Και ενώ κατάφεραν και την κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά, οι επιστήμονές της κατάφεραν με την εκμετάλλευση και τη χρήση της A.N τεχνολογίας να φτιάξουν τα Silver Hawk fighters. Δύο πιλότοι, οι Sameluck Raida και Lutia Feen, είναι οι εκλεκτοί για την επίθεση στη βάση Kazumn, ένα δορυφόρο του πλανήτη Darius.

Μπερδευτήκατε; Να σας το πω τότε πιο απλά.
Μόνος ή με παρέα, θα καταστρέψετε ότι βρείτε στην οθόνη!
 Γκε γκε;



Σε κάθε level του τίτλου συναντάμε real-time 3D background αλλά το gameplay είναι το κλασσικό 2D που συναντάμε σε games αυτού του είδους. Μερικά 2D εφέ με sprites και pixels πάνω στο 3D περιβάλλον φαίνονται παράξενα αλλά ευτυχώς δεν απογοητεύουν. Αυτό βοηθάει στο gameplay διότι κάνει την αποφυγή των εχθρικών πυρών πιο εύκολη καθώς μπορείτε να τα ξεχωρίσετε. Δυστυχώς, όταν υπάρχει πολύ δράση στη οθόνη, το frame rate σέρνεται αλλά αυτό, για καλή μας τύχη, γίνεται σπάνια.



Η μουσική του τίτλου δεν απογοητεύει αλλά δε θα σας ξετρελάνει κιόλας. Η ομάδα της Taito, Zuntata, είναι υπεύθυνη για το soundtrack το οποίο κυμαίνεται σε techno/new age ρυθμούς. Όλα τα απαραίτητα εφέ των πυροβολισμών και των εκρήξεων είναι εδώ χωρίς βέβαια να είναι κάτι το ιδιαίτερο.


Gameplay στοιχεία; Πυροβολείτε ότι κινείτε! Αλλά... Στο οπλοστάσιό σας έχετε και την Capture Ball. Με αυτήν μπορείτε να «πιάσετε» εχθρούς και να τους πάρετε με το μέρος σας. Στη συνέχεια, αυτοί μπορεί να εκτελούν επιθέσεις ή και να παίξουν το ρόλο της ασπίδας του σκάφους σας. Μερικά sub-bosses μπορούν να πιαστούν κι αυτά, αφού ρίξετε τις ασπίδες τους, και στη συνέχεια καταστρέφουν τα πάντα για χάρη σας!



Και τώρα φτάνω στο σημείο για το οποίο ξεχώρισα αμέσως το G-Darius από το σωρό των shoot’em ups. Ο λόγος; Τα laser counterattacks!
 Όταν τα βρείτε σκούρα, μπορείτε να απορροφήσετε τους captured εχθρούς σας και να ρίξετε μια μεγάλη ακτίνα laser η οποία σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Στα boss battles υπάρχει και η δυνατότητα counter-attack που κάνει αυτό το χαρακτηριστικό ακόμα πιο απολαυστικό. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του battle, το boss φορτώνει και εξαπολύει μια ριπή laser. Μπορείτε να αντεπιτεθείτε με το τρόπο που ανέφερα αλλά αν πατάτε συνεχόμενα το κουμπί της επίθεσης θα απορροφήσετε το laser του και θα εξαπολύσετε ακόμα μεγαλύτερη ακτίνα! Σε μια αναμέτρηση με ένα τεράστιο διαστημόπλοιο που θύμιζε πιράνχα, το laser είχε φτάσει όσο το μέγεθος της οθόνης! Και η δόνηση στο controller δεν έλεγε να σταματήσει! Άκρως απολαυστικό συναίσθημα το οποίο δε περιγράφεται με λόγια, πρέπει να το ζήσετε!




Το G-Darius είναι ένα φρενήρες shoot’em up με βάθος το οποίο εκπλήσσει και διαθέτει αρκετό replayability καθώς έχετε τη δυνατότητα επιλογής διαδρομής, επιπέδων καθώς και διαφορετικά endings. Είναι κάπως το γεγονός ότι πολεμάτε διαστημόπλοια που μοιάζουν με ψάρια και καλαμαράκια αλλά πραγματικά είναι άκρως διασκεδαστικό!
Δοκιμάστε το!



To G-Darius αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από την Taito το 1997 (Arcade) και το 1998 έκανε την εμφάνισή του στο PlayStation μέσω της THQ. Eίναι ο τέταρτος τίτλος της σειράς Darius αλλά και ο πρώτος που χρησιμοποίησε 3D γραφικά.

Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

Μωρά εν (PC gaming) δράσει!


Νέος χαζομπαμπάς; Χαζοθείος; Και θέλετε το παιδί σας να γίνει hardcore gamer σαν εσάς; Καλά, έστω gamer να γίνει θα είστε ευχαριστημένοι. Άντε, έστω και με το να σας χαζεύει την ώρα που παίζετε.

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια για μωρά είναι δύσκολο να βρεθούν. Οι developers μεγάλων εταιρειών ίσα ίσα που ασχολούνται με games αυτού του είδους και ο λόγος είναι σαφέστατος: δεν υπάρχει κέρδος. Αλλά να που μπορείτε να βρείτε μερικά διαχρονικά games τα οποία θα κατενθουσιάσουν τους μπόμπιρες! Για ρίξτε μια ματιά παρακάτω:


H Fisher-Price είναι παγκοσμίως γνωστή για τα εκπαιδευτικά της παιχνίδια. Τα games που παρέχει στο site κρατούν αυτό το ύφος και είναι και δωρεάν. Τα online games και οι δραστηριότητες που παρέχονται στο site βοηθούν στην εκμάθηση του παιδιού και είναι ότι πρέπει για εξάσκηση πριν το νηπιαγωγείο. Τα βρεφικά games είναι ουσιαστικά games με θέμα το «κρυφτό», όπου διάφορα ζωάκια, σχήματα και γράμματα παίζουν κρυφτό με το παιδί ανάλογα με τα πλήκτρα που χρησιμοποιεί. Τα γραφικά και οι ήχοι είναι φανταχτερά αλλά ταυτόχρονα και απλά και θα ενθουσιάσουν το μικρό χωρίς όμως να το κουράσουν.


Η γνωστή τηλεοπτική σειρά Baby Einstein έφτασε και στα PC. Δεν θα έλεγα ότι είναι 100% interactive, αλλά τα περιβάλλοντα που απεικονίζονται εδώ διεγείρουν τη φαντασία των παιδιών και τα μαθαίνει περί δράσης-αντίδρασης στο PC. O βασικός στόχος, όπως σχεδόν σε όλα τα baby games, είναι η κίνηση του ποντικού ή ένα πάτημα στο πληκτρολόγιο το οποίο μεταφράζεται στην οθόνη σαν οπτικό ή ακουστικό στοιχείο. Τα γραφικά είναι γλυκύτατα και η κλασσική μουσική είναι στο ύφος της σειράς και βοηθούν στη παροχή μιας όμορφης εμπειρίας.



Αυτό το παιχνίδι περιλαμβάνει όλα τα συμπαθητικά πλάσματα της γνωστής σειράς. Η Eeyore του μαθαίνει τα χρώματα, ο Tigger παίζει κρυφτούλι, ο Piglet του μαθαίνει διάφορα σημεία του σώματος και ο Winnie χρειάζεται τη βοήθειά του για να βρει ακόμα περισσότερο μέλι (τι άλλο περιμένατε;). Οι δραστηριότητες είναι μόνο πέντε και ενώ φαίνονται λίγες για εσάς τους ενήλικους gamers, τα μωρά θα λατρέψουν τα απίστευτα γραφικά και τους αγαπημένους τους χαρακτήρες που ζωντανεύουν στην οθόνη τους. 


SOS Tip: Baby Safe Screensaver: Υπάρχουν ελάχιστα πράγματα που λατρεύουν τα μωράκια πέρα από το να κοπανάνε ένα πληκτρολόγιο. Όταν δουν τη μαμά ή το μπαμπά να χρησιμοποιούν το PC σίγουρα σκέφτονται “Hey!Μπορώ να το κάνω καλύτερα από αυτούς!” και να μη χάσουν καθόλου χρόνο με τη πρώτη ευκαιρία που θα τους δοθεί. Δυστυχώς, ένα λανθασμένο πάτημα μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα αποτελέσματα τα οποία φέρνουν οικογενειακή αντιπαράθεση. Το Baby Safe είναι ένα screensaver το οποίο κλειδώνει το PC με αποτέλεσμα το τερατάκι όσο και να κοπανάει το πληκτρολόγιο δε θα πειράξει τη δουλειά σας ή τα αρχεία σας.

Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

The Witcher 3: Wild Hunt


Το The Witcher 3: Wild Hunt είναι ένα action RPG που διαδραματίζεται σε ένα περιβάλλον open world. Την ανάπτυξή του επιμελήθηκε η Πολωνική εταιρεία CD Project RED και κυκλοφόρησε στις 19 Μαΐου 2015. Άργησα λίγο για το review, αλλά δε βαριέσαι...


Ο τίτλος εξιστορεί τις περιπέτειες του Geralt of Rivia, το πρωταγωνιστή της σειράς ο οποίος θέλει να συνεχίσει τη ζωή του όπως εκείνος θέλει καθώς όσοι τον χρησιμοποιούσαν έχουν πλέον εξαφανιστεί. Ξεκινώντας λοιπόν μια προσωπική αποστολή, ο Geralt έρχεται αντιμέτωπος με μια απόκοσμη στρατιά με την ονομασία Wild Hunt η οποία εισβάλλει στα Northern Kingdoms. Ποιος είναι ικανότερος για να σταματήσει αυτή την εισβολή πέρα από τον ένα και μοναδικό Witcher;


Ενώ μοιάζει με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς, το Wild Hunt βελτίωσε διάφορα θέματα που είχαν. Καταρχάς, ο τίτλος έχει μεταμορφωθεί από non-linear storytelling RPG σε ένα open world RPG! Η μάχη γίνεται βασισμένη σε ένα action RPG system και σε συνδυασμό με τη χρήση μαγικών όλο το fighting system είναι πλέον 100% λειτουργικό και αναβαθμισμένο. Επίσης, νέα mechanics προστέθηκαν όπως μάχη πάνω σε άλογο καθώς και στη θάλασσα, witcher-sense, χρήση τόξου καθώς και υποβρύχια κολύμβηση. Επιπλέον, τα climbing mechanics μοιάζουν με αυτά που έχουμε δει σε τίτλους όπως το Uncharted και η δημιουργία potions και αντικειμένων είναι ακόμα εδώ αλλά καλύτερη από το Witcher 2. Με 10 witcher signs, 5 original, καθένα με εναλλακτική επιλογή, είμαι σίγουρος ότι θα χαρείτε!


Το Wild Hunt διαθέτει μηχανισμό που προσφέρει dynamic day and night το οποίο επηρεάζει μερικά τέρατα και τις δυνάμεις τους. Η AI είναι αρκετά ρεαλιστική και τα περιβάλλοντα είναι αρκετά πειστικά και λειτουργικά με απειροελάχιστα bugs. To σκηνικό είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτά του παρελθόντος και σε μερικά σημεία θα χρειαστείτε οπωσδήποτε άλογο ή και πλοίο για να φτάσετε στο προορισμό σας. Αν έχετε εμπειρία με το Skyrim θα νιώσετε ότι εδώ ο κόσμος είναι λίγο μεγαλύτερος. Ακόμη, μια ευχάριστη έκπληξη, είναι το dynamic beard growth system! Ναι, μούσι! Το μούσι του Geralt θα μεγαλώνει όταν ταξιδεύει αλλά αν κάνετε download το free Beard and Hairstyle DLC, αυτό το feature δε θα είναι πλέον διαθέσιμο.


Αυτό πάντως που μου άρεσε περισσότερο από όλα (πέρα από τα γραφικά, τον ήχο και τον έλεγχο τα οποία είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ) είναι το γεγονός ότι κάθε σας πράξη έχει αντίκτυπο στο κόσμο. Κάθε quest έχει διάφορες επιλογές για το πως θέλετε να το ολοκληρώσετε και ανάλογα την επιλογή σας, το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό κάθε φορά. θα χρειαστείτε συνολικά 100 ώρες για να ολοκληρώσετε το Witcher 3, 50 για το main story και άλλες 50 για τα side quests. Μεγάλος τίτλος, έτσι δεν είναι;


H ιστορία προχωράει φυσικά και με κινηματογραφικότητα η οποία συνοδεύεται καθ'όλη τη διάρκεια με απίστευτο soundtrack και next-gen visuals. Αν διαθέτετε ένα καλό PC θα απολαύσετε μια αξέχαστη εμπειρία και πιστεύω πως μέχρι τώρα, ο συγκεκριμένος τίτλος είναι ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει για Xbox One και PlayStation 4. Η εξερεύνηση, η διαμόρφωση του χαρακτήρα σας και το enemy design είναι εξαιρετικά και το weapon customization καθώς και το potions system δίνουν στο gameplay ακόμη περισσότερη ώθηση και ποικιλία.


Αν θέλετε να ζήσετε μια ώριμη gaming εμπειρία, το Witcher 3 τη προσφέρει και με το παραπάνω.
Τι στέκεστε λοιπόν; Ζήστε το!

Το The Witcher 3: Wild Hunt κυκλοφορεί για Microsoft Windows, PlayStation 4 and Xbox One.