Το κατάστημα ELX στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια ήταν όλα τα λεφτά. Θυμάμαι αγόρασα από εκεί games για PlayStation με 4€ (αρκετά σφραγισμένα) καθώς και αρκετά σπάνια games για PlayStation 2 και άλλες retro κονσόλες με τιμές 4-5€. Είχε αρκετή ποικιλία και έφερνε συνεχώς τίτλους και πάνω απ’ όλα, το παλικάρι που το διεύθυνε ήταν μακράν ένας από τους καλύτερους πωλητές που είχα γνωρίσει ever. Δυστυχώς το κατάστημα έχει κλείσει εδώ και περίπου 7-8 χρόνια λόγω των επεισοδίων στο κέντρο και πρόσφατα που είχα μια συζήτηση με άλλα robot-άκια που ασχολούνται με συλλογή videogames το θυμήθηκα. Άτιμη νοσταλγία.
Το Software Center στην Χαλκοκονδύλη, πλησίον της πλατείας Ομονοίας, είχε πάρα πολλούς παλαιούς τίτλους, αλλά το τελευταίο χρόνο έχει πέσει αρκετά καθώς δε διαθέτει πλέον ποικιλία τίτλων. Γενικά αρκετά καταστήματα μετά τα capital controls χάσανε. Το Easy Buy World για παράδειγμα, είχε τεράστια ποικιλία ειδικά στο κομμάτι του gaming.
Πέρα από εταιρείες κολοσσούς όπως τα Media Markt και τα Public, υπάρχουν καταστήματα που πέρα από τα σύγχρονα videogames διαθέτουν αυτά που λέμε «συλλεκτικά». Τι εννοώ; Games παλιά για κονσόλες όπως το Atari, Game Boy κτλ. Το θέμα είναι ότι κάποια πράγματα καλό είναι να ξεκαθαριστούν, τουλάχιστον από εμένα. Όσοι θέλετε μπορείτε να πείτε την άποψή σας, είναι καλοδεχούμενη.
Το Console Club θυμάμαι ήταν ο κυρίαρχος όσον αφορά το κομμάτι της πειρατείας στα 90’s και early 2000s. Πήγαινε κάθε πιτσιρίκι στο κατάστημα της γειτονιάς του και του έλεγαν (θυμάμαι χαρακτηριστικά εμένα στο Χαλάνδρι) φέρε μου 1 original game και πάρε 2 κόπιες. Σαν bots που δε διαθέταμε χρήματα, αρκετά από εμάς πέφταμε στη παγίδα και δίναμε τα games μας για 2 κόπιες. Το αποτέλεσμα; Ξεμέναμε με κάτι cd τα οποία δεν λειτουργούσαν πάντα και αυτoί άρχιζαν το στοκάρισμα original τίτλων. Οκ, θα μου πείτε, ποιο το πρόβλημά σου;
Η συγκεκριμένη αλυσίδα πλέον προμοτάρει ότι ειδικεύεται στα retro games και ότι διαθέτει τεράστια ποικιλία τίτλων και περιφερειακών. Πράγματι, είναι αλήθεια. Διαθέτει τεράστια ποικιλία όπως και το Game explorers. To θέμα όμως είναι ότι δε ξέρει να ξεχωρίζει κάτι αρκετά σημαντικό. Άλλο πράγμα το used και άλλο το sealed. Τι εννοώ; Τα σφραγισμένα videogames θεωρούνται ακριβότερα από τα used και είναι λογικό, δε θέλει και ερώτημα άλλωστε. Το ίδιο ισχύει και για τα περιφερειακά. Άρα, πώς γίνεται να πουλάς ένα videogame χωρίς manual, original θήκη και μόνο το cd στα 15€; H απάντηση που έλαβα από πωλητή: είναι συλλεκτικό. Εγώ 2 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του TimeSplitters 2, το αγόρασα από κάδο στο Carrefour μόλις 10€ και από τότε το έβλεπα σε καταστήματα με used games μέχρι 5€ πλήρες! WTF? Ακόμα και σήμερα μπορείτε να το βρείτε σε videoclub το πολύ μέχρι 5€. Αφού άνοιξα διάλογο, καταλήξαμε στο ότι έχει και ένα νοίκι που πρέπει να δίνει. Άρα οκ, @@ συλλεκτικό. Συλλεκτικό κυρίες και κύριοι, είναι ένα videogame εποχής, σφραγισμένο ή κατ’εμέ, σε άριστη κατάσταση, πλήρες, που δεν το βρίσκεις παρά μόνο στο εξωτερικό και ΑΝ! Επίσης δε θεωρείται συλλεκτικό ένα promo game με την ένδειξη “Promo- Not for resale” γιατί πέρα από το γεγονός ότι δεν είναι συλλεκτικό, είναι παράνομη και η μεταπώλησή του. Αλλά όπως γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, στην Ελλάδα δε λειτουργεί τίποτα. Επιπλέον, πως γίνεται να πωλείται used controller Mega Drive σε σκονισμένο κάδο με καλώδια να προεξέχουν στα 30€; Μάλλον είναι κι αυτό συλλεκτικό. Από ebay μπορείς να πάρεις new με τα μεταφορικά δωρεάν σε χαμηλότερη τιμή. Πραγματικά, θα μπορούσα να γράψω ολόκληρη έκθεση.
Η εν λόγω αλυσίδα καθώς και άλλες σαν αυτή δεν είναι κι από τις πιο σοβαρές.
Ένα άλλο κατάστημα με retro υλικό που είναι πασίγνωστο για τις εξωφρενικές του τιμές είναι το Game Explorers. Για παράδειγμα, την απλή έκδοση του Megaman X3 για PS1 μεταχειρισμένο το έχουν 103€ ενώ στο eBay μπορείς να το βρεις και 25$ (χονδρικά, 20€) oλοκαίνουριο (sealed).
Χωρίς να θέλω να σνομπάρω την "στήριξη" της ελληνικής αγοράς, από την στιγμή που έχουν τον αέρα του τύπου "είναι παλιό, άρα και σπάνιο, οπότε ας το χτυπήσω στην τιμή μπας και ψαρώσει κάποιος άσχετος", μην περιμένουν να δουν προκοπή.
Πραγματικά όμως, αν ξέρεις να ψάξεις εξωτερικό για να ψωνίσεις retro μπορεί να βρεις τρελές ευκαιρίες και παραδείγματα όπως το παραπάνω με το Megaman, αν δεν σε κάνουν να προβληματιστείς αρκετά για το τι και από που το αγοράζεις, οπωσδήποτε σε στρέφουν σε λύσεις τύπου ebay.
Στο Game Explorers υπάρχουν και περίεργα περιστατικά. Προσωπικά... ρώτησα για 5 παιχνίδια που με ενδιέφεραν και μου απάντησε αρνητικά σε όλα με τη δικαιολογία ότι πουλήθηκαν μόλις πριν λίγο. Βρείτε μου ποιος καμμένος αποφάσισε να αγοράσει στις 20/3 Σάββατο 12 το μεσημέρι το Viewtiful Joe 2 για PlayStation 2. A, ναι, ο φανταστικός σας φίλος, ο Φούσκας, ξέρετε, αυτός που είναι από τη φαντασία σας! Και το παράδοξο της ιστορίας είναι πως ακόμη τα πουλάει τα συγκεκριμένα παιχνίδια στο ηλεκτρονικό του κατάστημα ή στο emarket χωρίς να τα έχει. Κάνεις μία καταγγελία στην προστασία καταναλωτών μετά από αυτό ή όχι;
Όσον αφορά τις αγγελίες, εκεί τα πράγματα έχουν ξεφύγει αρκετά. Σπασμένα κομμάτια με τιμές σχεδόν όσο έχουν τα καινούργια (!), συνεννόηση μηδέν και άλλα πολλά, πρωταγωνιστούν. Βέβαια, εκεί δικαίωμα του καθένα είναι να πουλάει ότι θέλει όσο θέλει, αλλά μη περιμένουν και ανταπόκριση από κάποιον που ξέρει τι θέλει και τι παίζει γενικά.
Η διαφορά μεταξύ αγγελίας και καταστήματος είναι κατανοητή από οποιονδήποτε νοήμων άνθρωπο, δε χρειάζεται ανάλυση.
Εγώ είμαι αρκετά ευχαριστημένος όσον αφορά τις αγορές μου από τα Public, ειδικά στο τομέα των used games, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι σας παροτρύνω σώνει και ντε να ψωνίσετε από εκεί καθώς από retro υπάρχουν μόνο PS2, PSP καθώς και DS games.
Γι’αυτό θα πω και θα το ξαναπώ: Remember remember the 5th of November, βασικά το quote του Νοέμβρη: Έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και choose wisely!
