Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Disruptor


Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε με το που θα το αντικρύσετε είναι αυτό:
Doom clone. Υπάρχουν αρκετά εκεί έξω. Μερικά είναι καλά, άλλα απαράδεκτα και υπάρχει και το Disruptor.


To πρώτο videogame της Insomniac Games –δημιουργό των εκπληκτικών σειρών Spyro the Dragon, Ratchet & Clank και Resistance- είχε ξεκινήσει αρχικά η ανάπτυξή του για το 3DO. Αλλά... Sony, PlayStation και για χαραντάν 3DO.


Για να είμαι ειλικρινής, το Disruptor με κέρδισε με από τη πρώτη ματιά. Ωραία γραφικά (για την εποχή του), γρήγοροι ρυθμοί, ωραίο soundtrack και ένα νέο στοιχείο όσον αφορά το gameplay: τα psionics. Βασικά, μετά από μερικά stages, ο πρωταγωνιστής μας αποκτά μια καινούρια psychic power η οποία χρησιμεύει για την εξόντωση των εχθρών. Δεν είναι κάτι τρομερό, αλλά προσθέτει κάτι παραπάνω στο τρόπο με τον οποίο εξοντώνετε τους αντιπάλους σας, σαν extra όπλο ή dual wield δυνατότητα που έχει κι αυτή ανάγκη από ammo.


O τίτλος δε στοχεύει στη πρωτοτυπία και χαρίζει απλόχερα αυτό που λέμε «καθαρή και αγνή διασκέδαση». Όλα τα πλήκτρα του controller χρησιμεύουν εδώ και όλα λειτουργούν ακριβώς όπως θα ‘πρεπε. Εύκολος και άμεσος χειρισμός, τέλος!


Ένα θεματάκι που έχει είναι απλά η δυσκολία του. Τι εννοώ; Ότι ακόμα και στο hard, δε θα δυσκολευτείτε. Ειδικά οι αρχάριοι του είδους θα τα βγάλουν πέρα αρκετά εύκολα.
Αυτό όμως που αρχικά με ξένισε ήταν τα cut-scenes τα οποία είναι με πραγματικούς ηθοποιούς. Είναι γελοίο το acting αλλά σας δίνει στοιχεία για τις αποστολές σας καθώς και για το πρωταγωνιστή μας.


Στη τελική, το Disruptor είναι ένας πολύ αξιόλογος τίτλος για να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας (ειδικά στο PSP, ξέρετε εσείς οι hackers…)

To Disruptor αναπτύχθηκε από την Insomniac Games και κυκλοφόρησε από την Universal Interactive Studios το Δεκέμβριο του 1996 αποκλειστικά για το PlayStation.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

RoboCop Versus The Terminator


Πρέπει να αγαπάτε τα games των early ’90’s. Ήταν το ιστορικό επίκεντρο της διαμάχης για τη βία στα videogames (ξέρετε, fatality κτλ.) Και είναι περίεργο ότι το Videogame Ratings Council (V.R.C.) της ίδιας της Sega, ενέκρινε το RoboCop Versus the Terminator, το τίτλο που ήταν σύμφωνα με την EGM το “Bloodiest Game of 1993” σαν MA-13! Ω ναι! Το να λιώνουν άνθρωποι από τα πυρά του RoboCop δεν νομίζω να το αντιλαμβάνονται τα 8χρονα παιδάκια...
Εντάξει, δε παραπονιέμαι. Όταν ήμουν κι εγώ ανήλικο bot μπορούσα να καταλάβω τι ήθελε να κάνει η Virgin, να μας χαρίσει απλόχερα διασκέδαση που ταίριαζε με το ύφος της εποχής! Ότι όλοι οι πιτσιρικάδες ξέρανε τον RoboCop ή τον Terminator σημαίνει ότι είχαν δει τις ομώνυμες ταινίες. Άρα για να τις είδανε, άντεξαν τη βία που διέθεταν αυτές (ειδικά στη περίπτωση του Mr. Robo). Το videogame θα τα πειράξει που είναι ακόμα πιο ψεύτικο; Στη τελική, εγώ το βρήκα υπερδιασκεδαστικό με την απίστευτη βία και τις απανωτές εκρήξεις αίματος.

 Οπότε, ναι, το game έχει αίμα.
 Και του ταιριάζει;
 Απόλυτα!

Ουσιαστικά το moto του τίτλου έχει ως εξής:

Serve the public trust. Protect the innocent. Kill everything that moves.

To RoboCop Versus the Terminator βασίζεται στο ομώνυμο comic του πασίγνωστου Frank Miller. Ελέγχετε τον Officer Murphy (a.k.a  RoboCop) και έχετε στη διάθεση σας 10 επίπεδα με τη δυνατότητα να εξολοθρεύσετε με μια ποικιλία όπλων σχεδόν τα πάντα! Και εσείς όμως θα πεθάνετε αρκετά συχνά... 

Το RvT είναι ένα side-scrolling platformer αλλά δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο shooting στοιχείο. Προχωράτε,πυροβολάτε, σκαρφαλώνετε, πυροβολάτε, πηδάτε, πυροβολάτε, σκύβετε, πυροβολάτε, πυροβολάτε διαγώνια, ΠΥΡΟΒΟΛΑΤΕ! Γενικά, τα game mechanics είναι απλά και αυτό το στοιχείο είναι που κάνει το τίτλο διασκεδαστικό.

Ο RoboCop ανταποκρίνεται άμεσα στο χειρισμό σας. Κινείστε με το σταυρό κατεύθυνσης και μπορείτε να πηδήξετε, να αλλάξετε όπλο και να πυροβολήσετε με τα 3 action buttons του controller σας. Ενώ στις ταινίες ο Robo φαίνεται και είναι δυσκίνητος, εδώ είναι μια χαρά. Σκαρφαλώνει πάρα πολύ γρήγορα σκάλες και τα άλματά του είναι ικανοποιητικά. Μπορεί να σας ξενίσει αυτό το ακροβατικό του ταλέντο, αλλά η ομάδα ανάπτυξης πήρε τη σωστή απόφαση για να ταιριάξει το gameplay με το ύφος του τίτλου. Η στόχευση είναι αρκετά εύκολη και με μερικά όπλα μπορείτε να προκαλέσετε μαζικά kills.

Οι εχθροί σας ποικίλλουν αρκετά. Από κακόμοιρους κακοποιούς που λιώνουν από τα πυρά σας θα αντιμετωπίσετε και standard T-800 Terminator, τους πιο σκληρούς red Terminators, terminator σκυλιά, terminator tanks, terminator spider-πράγματα και γενικά διάφορα terminator-ικά.



Τα 10 stages χωρίζονται σε δυο χρονικές περιόδους, το παρόν του RoboCop και το κοντινό War of the Machines-μέλλον. Θα διασχίσετε διάφορα σοκάκια του Detroit, βιομηχανικά συγκροτήματα, τα κεντρικά της OCP, υπόγεια τούνελ καθώς και το κεντρικό αρχηγείο του SkyNet. Επιπλέον, υπάρχουν σημεία semi-destructible όπου μπορείτε να πυροβολήσετε τζάμια και φώτα αλλά και environmental κίνδυνοι όπως λάβα ή οξύ.

Κάθε stage έχει διαφορετικό “Prime Directive,” τα οποία μπορεί να είναι αποστολές του τύπου σπάστε όλες τις security cameras ή σώστε τους ομήρους. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ακόμη κι αν δεν τις ολοκληρώσετε, μπορείτε να τελειώσετε το stage! Μάλλον πρόκειται για suggestions, δηλαδή αν θέλετε κάντε και τούτο, κάντε και κείνο. Βέβαια σε ένα stage θυμάμαι ότι έγραφε χαρακτηριστικά stay alive, αυτό που κάνετε δηλαδή όλη την ώρα.

Στο δρόμο σας θα συναντήσετε διάφορα power-ups όπως extra energy, invincibility shields, extra lives και διάφορα όπλα το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά. Μπορείτε να κουβαλάτε πάνω σας μόνο 2 κάθε φορά αλλά αν πεθάνετε, το συγκεκριμένο όπλο που είχατε equipped το χάνετε.

  Omni-tip: μπορείτε γρήγορα να αλλάξετε το όπλο σας κατά τη διάρκεια του θανάτου οπότε μπορεί και να σταθείτε τυχεροί.
 Προς το τέλος, ο τίτλος αρχίζει και γίνεται ζόρικος και αν χάσετε κάποιο καλό όπλο πιθανόν να μη τα καταφέρετε κατά ένα ποσοστό 90%.

Τα γραφικά του τίτλου είναι εξαιρετικά. Τα sprites που αποτελούν τους χαρακτήρες είναι μεγαλύτερα από αυτά που έχετε συναντήσει στο  παρελθόν και όπως άλλα games της Virgin (Cool Spot και Aladdin) το RvT έχει χαρακτήρες με λεπτομέρειες και όμορφο animation. O RoboCop και οι T-800 Terminators είναι απλά εκπληκτικοί και τα death animations είναι πραγματικά τέλεια. Υπερβολικά μεν, τέλεια δε. Τα επίπεδα είναι σκοτεινά αλλά για την 16-bit era είναι κομπλέ.



Ο ήχος δένει αρμονικά με το σύνολο. Η digitized φωνή του Murphy την ώρα που αρπάζει ένα όπλο και λέει "Excellent", οι ήχοι του ED-209, οι εκρήξεις και η BGM που παίζει στο background είναι ότι πρέπει και ταιριάζουν γάντι με το όλο concept.

Στα μείον του τίτλου είναι το γεγονός ότι ο RoboCop μπορεί να πεθάνει απλά από άγγιγμα. Υπάρχει health bar αλλά αν σας αγγίξει εχθρός αυτή φεύγει στο άψε σβήσε. Τραγικό για ένα cyborg να πεθαίνει αγγίζοντας απλά έναν κακοποιό. Και δυστυχώς δε μπορείτε να τους απωθήσετε με κάποια γροθιά καθώς ο Robo απλά σηκώνει τη γροθιά του απέναντί τους και κάποια στιγμή αν δεν έχετε πεθάνει εσείς, πεθαίνει ο αντίπαλος! Περίεργο. Τώρα που είπα αυτό, μη ξεχάσω να αναφέρω ότι σχεδόν όλοι οι εχθροί -με εξαίρεση τα bosses- στέκονται ακίνητοι σαν στόχοι για να τους αποτελειώσετε. Περίεργο και αυτό. Τα bosses έχουν συγκεκριμένη πατέντα εξόντωσης που δε θα σας δυσκολέψουν πολύ αλλά προς το τέλος η δυσκολία ανεβαίνει κατακόρυφα και είστε σε φάση, "WTF, τι έγινε ρε παιδιά;"


Παρόλα αυτά, το RoboCop Versus the Terminator είναι ένας πολύ αξιόλογος τίτλος και θα μπορούσα να πω ο καλύτερος τίτλος RoboCop ever! Οι fans των action games καθώς και fans των 2 franchises θα το απολαύσουν. Διάρκεια πάνω κάτω είναι γύρω στα 60-90 λεπτά αλλά για την εποχή του αυτό δεν ήταν θέμα καθώς υπήρχε το replayability, ξέρετε, αυτό που παίζεις ένα game χωρίς achievements και trophies και διασκεδάζεις, ξέρετε μωρέ, αυτό που στερούνται οι τίτλοι του σήμερα...



Η έκδοση του Mega Drive/Genesis (η οποία ήταν και το original concept) αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από την Virgin Games USA το 1994 εκμεταλλευόμενη τη χρήση της Mega Drive/Genesis engine του David Perry. 

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

BLOOD


Το BLOOD είναι ένα first-person shooter game το οποίο εξιστορεί τις περιπέτειες του Caleb, ενός αθάνατου gunslinger ο οποίος θέλει να εκδικηθεί τον σκοτεινό θεό Tchernobog

Με το που ξεκινήσετε το τίτλο θα καταλάβετε αμέσως τι το περιτριγυρίζει. Αποκρυφισμός, τρόμος, ωμή βία και όπως είναι λογικό κι από το όνομα του τίτλου, αρκετό αίμα! Με διάφορα απλά έως περίεργα όπλα στη διάθεσή σας θα κατατροπώσετε αρκετούς εχθρούς και bosses και θα ζήσετε μια αξέχαστη DOS εμπειρία.


Ο Caleb ήταν κάποτε διοικητής της Cabal, μιας αίρεσης η οποία λάτρευε τον ξεχασμένο θεό Tchernobog . Παρόλο που το backstory δεν υπήρχε ουσιαστικά πουθενά κατά τη διάρκεια του gameplay, στο site της Monolith και ένα readme text document παρουσίαζαν τα γεγονότα της καριέρας του Caleb! Και μετά γκρινιάζετε για DLC! Με τα πολλά, ο πρωταγωνιστής μας κατάλαβε ότι η καριέρα του έφτασε στο τέλος της και συνειδητοποίησε ότι πρέπει να εξοντώσει τον αφέντη του.


Στο single player mode, ελέγχετε τον Caleb και κινείστε σε διάφορα levels με τη μορφή επεισοδίων (5 στο σύνολο) ψάχνοντας την έξοδο μέχρι να φτάσετε στο boss level όπου αντιμετωπίζετε κάποιο απόκοσμο και μεγαλόσωμο πλάσμα. Tα επεισόδια τυπικά ακολουθούν το storyline αλλά έχετε την επιλογή να ξεκινήσετε όποιο θέλετε. 

Το gameplay του Blood είναι παρόμοιο με άλλων κλασσικών FPS games όπως το Doom. Σκοπός σας είναι να ενεργοποιήσετε διάφορους διακόπτες και να βρείτε κλειδιά για να προοδεύσετε στα levels. Σε μερικά μπορεί να σας πάρει παραπάνω χρόνο καθώς μπορεί να χρειαστεί να ψάξετε για έξι διαφορετικά κλειδιά αλλά και να χρησιμοποιήσετε teleporters, να αποφύγετε παγίδες όπως εκρηκτικά βαρέλια, lava pits, puzzles καθώς και κλειδωμένες πόρτες.

Ένα στοιχείο που το έκανε να ξεχωρίσει από το σωρό των FPS της εποχής ήταν η χρήση alternate/secondary attack για τα όπλα του καθώς και η ανακάλυψη κρυφών σημείων τα οποία σας έδιναν αρκετά rewards.


Πέρα από τα όπλα θα βρείτε artifacts και bonus items. Το οπλοστάσιό σας περιλαμβάνει flare gun, sawed-off shotgun, Tommy gun, napalm launcher, δυναμίτη, shock rifle (βασισμένο στο όνομα του εφευρέτη Nikola Tesla) καθώς και διάφορα dark magic artifacts, όπως μια κούκλα Voodoo και ένα πραγματικό σπρέι aerosol το οποίο μπορείτε να εκμεταλλευτείτε σαν flamethrower. Υπάρχει κι ένα power-up γνωστό ως Guns Akimbo, το οποίο σας επιτρέπει να κάνετε dual wield διάφορα όπλα για extra απόλαυση.


Ο τίτλος διαθέτει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία εχθρών. Από ανθρώπους της φατρίας Cabal μέχρι τέρατα που υπηρετούν τον Tchernobog. Οι πιο συχνοί εχθροί που θα αντιμετωπίσετε βέβαια είναι διάφορα zombies και νεκροζώντανοι παχουλοί χασάπηδες καθώς και αιρετικοί που είναι εξοπλισμένοι με Tommy guns και δυναμίτη. Υπάρχουν και πιο δύσκολοι εχθροί όπως hellhounds, gargoyles, τεράστιες αράχνες και αρκετά σκληρόπετσα sub-bosses. Υπάρχει και ένα κομμάτι εχθρών που ενώ δεν αποτελούν σοβαρή απειλή (αρουραίοι, νυχτερίδες, χέλια και δαιμονισμένα χέρια) μπορεί να σας προκαλέσουν ζημιά όταν έρχονται μαζεμένα!

Υπάρχουν και multiplayer modes όπως deathmatch (εδώ θα το βρείτε σαν Bloodbath) και co-op. Τα Bloodbath matches πραγματοποιούνται σε ειδικούς χάρτες με τις επιλογές frag limit ή time limit να δίνουν το παρόν για τη λήξη κάθε μάχης. Επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα να διαλέξετε που θέλετε να γίνονται τα respawn των όπλων καθώς και των power-ups.


Τα γραφικά είναι αρκετά καλά (για την εποχή τους) και θυμίζουν πολύ αυτά του Duke Nukem 3D αλλά σε πιο σκοτεινό μοτίβο. Η δράση είναι γρήγορη, ο ήχος και το soundtrack κάνουν αρκετά καλά τη δουλειά τους και ο χειρισμός είναι ο κλασσικός FPS-control που γνωρίζουμε όλοι. 

Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια κλασσική DOS εμπειρία η οποία δεν απογοητεύει. Οι παλιοί σίγουρα θα το δοκιμάσουν, οι νέοι σίγουρα όχι λόγω των ξεπερασμένων πια γραφικών.


Το Blood αναπτύχθηκε από τη Monolith Productions και κυκλοφόρησε από τη GT Interactive Software για PC. Η shareware version κυκλοφόρησε στις 5 Μαρτίου 1997 ενώ η full version 31 Μαΐου στην Αμερική και 20 Ιουνίου στην Ευρώπη την ίδια χρονιά.