Heart of Darkness

Υπήρχε μια περίοδος όπου τα side-scrolling action-adventure games ήταν το κυρίαρχο είδος στα videogames. Τα Another World και Flashback ήταν παραδείγματα προς μίμηση καθώς θεωρούνται τα καλύτερα στο είδος τους. Ναι μεν είναι platformers αλλά έχουν κινηματογραφικότητα που τα έκανε πιο «ώριμα» σε σχέση με άλλα games του είδους. Το Heart of Darkness με ταξίδεψε πίσω στο χρόνο καθώς θυμίζει έντονα το στυλ που έχουν οι πρόγονοί του. Είναι μικρό σε διάρκεια και ώρες ώρες κουραστικό αλλά έχει αρκετό ενδιαφέρον. Για πάμε να το δούμε με μια πιο retro ματιά.

Το Heart of Darkness βασίζεται σε ένα mix από action-oriented puzzles και puzzle-oriented action. Με άλλα λόγια μπορεί να συγκριθεί αποκλειστικά και μόνο με τα games που ανέφερα παραπάνω. Ο τίτλος αποτελείται από μια σειρά στατικών εικόνων όπου σε κάθε μια πρέπει να λύσετε ένα απλό puzzle ή ένα κομμάτι ενός μεγαλύτερου το οποίο αποτελείται από παραπάνω screens. Τα puzzles συνήθως είναι απλά, π.χ πηδάτε πάνω στη ράχη ενός τέρατος που σκαρφαλώνει για να καταφέρετε να βρείτε ένα τρόπο να ανοίξετε μια πόρτα σε μια προηγούμενη screen ενώ ταυτόχρονα εξοντώνετε εχθρούς. Εύκολο δεν ακούγεται; 

Όπως ανέφερα και στο πρόλογο, ο τίτλος είναι εκνευριστικός. Και το Another World είναι δύσκολο και εκνευριστικό αλλά εδώ με ενόχλησε το γεγονός ότι κολλάς σ’ένα σημείο για ώρα με τα trial & error και αφού καταφέρεις και το περάσεις, χάνεις στην επόμενη screen. Και το θέμα είναι ότι δε με πειράζει αυτό, αλλά να ξαναπεράσω πάλι το σημείο που ασχολήθηκα τόση ώρα –το οποίο ήμουν τυχερός και το πέρασα- με έφτασε στα όρια της τρέλας. Αν δεν έχετε υπομονή, αφήστε το. Γίνομαι γραφικό robot-άκι αλλά αλήθεια, είτε θα το λατρέψετε, είτε θα το μισήσετε.

Αυτό που με εντυπωσίασε όμως ήταν τα περιβάλλοντα του τίτλου. Θυμίζει έντονα ταινίες thriller που πρωταγωνιστούν παιδάκια τα οποία αντιμετωπίζουν τέρατα. Έχετε το ρόλο του Andy, ο οποίος έχασε το σκύλο του κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης. Ο σκύλος για κακή του τύχη τηλεμεταφέρθηκε σε ένα άλλο κόσμο όπου κυριαρχεί το σκότος και οι σκιές. Ο Andy, με τη χρήση ενός περίεργου κράνους που έχει φτιάξει, του παιδικού του πιστολιού που εξαπολύει κεραυνούς και τη χρήση ενός αεροπλάνου (!) θα ξεκινήσει την διάσωση του τριχωτού του φίλου. Εντάξει, η ιστορία δεν είναι τρομερή αλλά το art design είναι φανταστικό. Τα περισσότερα τέρατα που αντιμετωπίζετε θυμίζουν σκιές και είναι κατάμαυρα -ξεχωρίζουν όμως τα πράσινα γυαλιστερά τους μάτια. Άλλοι εχθροί είναι κανονικές σκιές όπου πρέπει να καταστρέψετε τα αντικείμενα που τις δημιουργούν για να τις εξοντώσετε. Έξυπνο game design το οποίο κάνει τη πρόοδο σας σταδιακά προκλητική.

Τα γραφικά είναι πάρα πολύ ωραία αν και θα μπορούσαν με λίγη καλύτερη ανάλυση να γίνουν εξαιρετικά. Τα animations και κάποιες λεπτομέρειες στο background είναι απίστευτα και δένουν αρκετά με την ατμόσφαιρα που επικρατεί στον αφιλόξενο και εχθρικό κόσμο που κινείται ο Andy. O ήχος είναι προσεγμένος με τις φωνές των τεράτων και του πρωταγωνιστή μας να ταιριάζουν με το σύνολο και, που και που, η δραματική μουσική που ακούγεται, είναι δώρο από τη London Philharmonic Symphony.

Αν αφαιρέσετε τη δυσκολία του τίτλου, μένει άλλο ένα μειονέκτημα, το τέλος. Δε θυμίζει ή, καλύτερα, δεν αφήνει την αίσθηση του τέλους. Απλά εκεί που παίζετε, ξαφνικά τελειώνει. Τα cinematics είναι πολύ καλά (για την εποχή τους) και το τελικό cinematic είναι μεγάλο αλλά σας αφήνει με μια απογοήτευση. Αλλά αν έχετε υπομονή, έχει μια έκπληξη μετά τα credits, όπως μας κάνει η Marvel στις ταινίες της (και τελευταία και κάποια videogames).

To Heart of Darkness δεν είναι κακό. Είναι μικρό σε διάρκεια και ολίγον τι σπαστικό αλλά θα σας διασκεδάσει. Όσοι έχετε παίξει τα Flashback και Another World θα νιώσετε σαν στο σπίτι σας αλλά οι υπόλοιποι απλά θα το κρίνετε μέσα σε μερικά λεπτά ενασχόλησης. Εμένα πάντως (και στο κάτω κάτω, blog μου είναι, ότι θέλω λέω) μου άρεσε και με κράτησε μέχρι το απογοητευτικό μεν τέλος. 

Και ο Omni ξέρει τι λέει και τι προτείνει. 

Να τον ακούτε τον Omni.

To Heart of Darkness αναπτύχθηκε από την Amazing Studio και κυκλοφόρησε από την Ocean Software για PlayStation και PC τον Ιούλιο του 1998.